Είναι η θεραπευτική διαδικασία, που βασίζεται στο λόγο και πραγματοποιείται με τη συμμετοχή ενός εκπαιδευμένου επαγγελματία ψυχικής υγείας και ενός θεραπευόμενου. Στόχο έχει την επίλυση συναισθηματικών, συμπεριφορών και ψυχικών προβλημάτων του πελάτη και την επίτευξη ενός ικανοποιητικού επιπέδου λειτουργικότητας, αυτονομίας και ισορροπίας για εκείνον.

Κάποιοι από τους λόγους που μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο σε ψυχοθεραπευτή, είναι τα προβλήματα που προκύπτουν με τα παιδιά τους ή τους συντρόφους τους, προβλήματα ψυχολογικών διαταραχών, συναισθήματα μοναξιάς, θλίψης, αποτυχίας, άγχους και έντασης, τραυματικές εμπειρίες από το παρελθόν όπως ασθένεια, πένθος, χωρισμός με σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες, δυσκολία διαχείρισης της καθημερινότητας, αιτήματα εσωτερικής ανάγκης για αυτογνωσία και προσωπικής ανάπτυξης, προβλήματα λόγω κακοποίησης (σωματικής, συναισθηματικής, και/ή σεξουαλικής), προβλήματα προσαρμογής στο σχολείο, στο χώρο δουλειάς (δυσκολίες με συνεργάτες, μειωμένη απόδοση, κ.λ.π.) και γενικότερα σε κάθε είδους αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή.

Γενικά στην ατομική θεραπεία σημαντικό ρόλο παίζει η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ θεραπευτή – θεραπευόμενου και στηρίζεται στην εμπιστοσύνη, την εχεμύθεια και την κατανόηση. Κατά την ψυχοθεραπευτική διαδικασία ο θεραπευόμενος εντοπίζει συνειδητά τις καταστάσεις που τον ενοχλούν και τον δυσκολεύουν. Αποκτά επίγνωση των αναγκών του και των συναισθημάτων του. Συνειδητοποιεί τους μηχανισμούς που χρησιμοποιεί και μπορεί να κρίνει εάν πράγματι είναι οι επωφελέστεροι για αυτόν. Μαθαίνει να διαχειρίζεται καλύτερα τις δύσκολες καταστάσεις στην ζωή του και να έχει ωριμότερη στάση στα προβλήματα του.

Σχεδόν όλοι μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες. Κάποιος που αποφασίζει να κάνει ψυχοθεραπεία, δεν σημαίνει ότι έχει μεγαλύτερα προβλήματα από κάποιον άλλον ή ότι είναι περισσότερο αδύναμος, αντίθετα σημαίνει ότι αποφασίζει να τα αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη υπευθυνότητα.